Twee keer de jungle in…

De afgelopen maand hebben we een heleboel gereisd. Inmiddels zijn we in Cartagena, Colombia, en hebben we onze eerste les Spaans gehad, waar we komende week mee door gaan. Sinds ons laatste verhaal eind augustus heeft onze reis vooral om twee trekkings door de jungle gedraaid; de eerste in Venezuela naar Salto Angel en de tweede in Colombia naar Ciudad Perdida. Hier zullen we nu wat meer over vertellen, en niet geheel onbelangrijk, wat foto’s van uploaden!

Onze eerste tocht was dus naar Salto Angel (Angel Falls), ’s werelds hoogste waterval van ongeveer een kilometer! – waarvan 807 m onafgebroken - De waterval heeft zijn naam te danken aan een Amerikaanse piloot genaamd Jimmie Angel, die in 1937 de waterval ontdekte toen hij met zijn vliegtuig landde op de top van de Auyantepui op zoek naar goud. Dit gebied is alleen te bereiken met een vliegtuig, en vervolgens een boot. Vanuit Ciudad Bolivar zijn we met een klein vliegtuigje (5 personen en 1 piloot) naar Canaima, een dorpje midden in de jungle dat dezelfde naam heeft als het gehele nationale park waarin de waterval ligt, gevlogen. Dit was al een schitterende vlucht, met onderweg enorme rivieren, watervallen en ongelofelijk dicht begroeide jungle. In Canaima aangekomen konden we naar een prachtig strand, inclusief palmbomen en wit zand, met op de achtergrond prachtige watervallen (zie foto’s). Het water in het hele gebied is rood. Dit schijnt voornamelijk te komen door een sponsachtige plant die in het water groeit en mineralen in het water achterlaat. Het is een gebied vol natuurlijke rijkdommen, zoals ijzererts en diamanten, maar erg moeilijk toegankelijk. De watervallen in het park ontstaan door tepuis, tafelbergen die in het gehele gebied te zien zijn. Door deze verhogingen in het landschap, in combinatie met regenwoud (wat zijn naam eer aan doet), zijn er honderden watervallen te zien, in alle soorten en maten. Het was regenseizoen en we hadden geluk dat alle watervallen in volle glorie te zien waren! In de buurt van Canaima zijn we nog onder een enorme waterval doorgelopen, wat wel spannend was omdat je moest blijven lopen omdat er echt van alle kanten water opspatte en je dus niks zag en moeilijk naar zuurstof kon happen.

De volgende dag hadden we een prachtige tocht van 5u in een bootje over een enorme rivier dwars door de jungle langs heel veel tepui en watervallen, om uiteindelijk aan de voet van Salto Angel aan te komen. Daar nog een uur door het regenwoud geklommen om bij een adembenemend uitzichtpunt aan te komen. Ongelofelijk indrukwekkend, water dat zo ver naar beneden valt zorgt voor veel natuur geweld! Daarna naar onze hangmat gewandeld, vanwaar we de hele nacht een prachtige uitzicht hebben gehad op de waterval.
De volgende dag de waterval nog erg mooi kunnen zien vanuit de boot, en toen was het alweer tijd om terug te gaan; 5 uur in de boot, 1 uur vliegen, 24 uur in de bus, een nachtje slapen in Maracaibo, 4 uur in een gedeelde taxi, 5 uur in een bus, en een ½ uur in een taxi later waren we in Santa Marta, Colombia.

Het eerste wat ons opviel in Santa Marta was dat er leven op straat was na zonsondergang, dus daar maar meteen gebruik van gemaakt door ’s avonds een hapje te eten op het terras aan de boulevard. Het verhaal over Colombia zal over ongeveer een maand komen, maar onze eerste indrukken zijn dat Colombianen ontzettend vriendelijk zijn, zeer behulpzaam, dat het hier veiliger is dan in Venezuela (wel overal militairen op straat, een erfenis van het beleid van ex-president Uribe), en dat het een land is dat heel veel verschillende dingen te bieden heeft. De dagen van Pablo Escobar zijn hier duidelijk voorbij, en de Colombiaanse regering heeft hele goede stappen gezet om het land snel toegankelijk te maken voor iedereen. Dit zie je dan ook aan het feit dat er hier veel meer toeristen zijn.

De 2 dingen die je in Santa Marta vooral kan doen is het strand (of de omliggende eilanden en hun stranden) bezoeken en een trekking doen naar de verloren stad (Ciudad Perdida). Wij hebben het strand bewaart voor een andere plek, maar zijn wel op een 5 daagse tocht dwars door de jungle gegaan, opzoek naar deze verloren stad. Pas ontdekt in 1975 door grafrovers, was dit een stad gebouwd en bewoond door de lokale indianen. Rond het jaar 750 kwamen deze mensen aan in dit gebied. De stad betreed je door een trap op te lopen van 1200 treden, waar ze 200 tot 300 jaar over hebben gedaan om deze te leggen. De mensen leefden voornamelijk van bananen en een mengsel van coca bladeren en gemalen schelpen (wat ze energie gaf, en minder honger). De mannen en vrouwen van deze gemeenschap woonden gescheiden, wat ze nog steeds doen, al is de stad niet meer bewoond. Om er te komen moesten we, beide gewapend met een rugzak voor 5 dagen, een ruige tocht door de jungle lopen. We zijn 5 dagen eigenlijk geen seconde droog geweest, omdat we iedere dag door een aantal rivieren moesten, het flink kon regenen, en omdat we ons een ongeluk hebben gezweet. Het was erg warm, maar vooral de luchtvochtigheid was enorm, waardoor je nooit echt het idee had dat je droog of schoon was. Iedere dag liepen we tussen de 3 en 7 uur, en we sliepen in hangmat kampen. De tocht was prachtig, met erg mooi landschap en een uitdagende route. De stad zelf, vooral door zijn ligging, ook erg indrukwekkend en mooi. Het waren 5 erg intensieve maar heerlijke dagen in de jungle van Colombia. Een grappige bijkomstigheid is dat heel veel militairen in dit gebied op training zijn (4 maanden in de jungle). De militairen kwamen we onderweg overal tegen, waren niet vies van een praatje, en diegene die bijna klaar waren met hun training wilden hun spullen graag ruilen voor een iPod, geld, of andere dingen die je in je tas had. Het was wel een beetje vreemd om door de jungle te wandelen naast iemand die een machinegeweer in zijn hand heeft en een granaatwerper om zijn schouder. Deze mensen zijn er echter voornamelijk voor de veiligheid van de toeristen en zorgen dat bewegingen als de FARC zich ver in de Amazone verborgen moeten houden.

Na deze tocht zijn we naar Cartagena gegaan, waar we nu nog zijn. Cartagena heeft een prachtig oud koloniaal centrum, met smalle steegjes, mooie balkonnetjes, en leuke winkeltjes. De sfeer is erg prettig en de mensen zijn ontzettend vriendelijk. We krijgen hier nu 2 uur per dag Spaanse les. Daarnaast zijn we het afgelopen weekend met AIESEC in Cartagena op een soort introductiekamp geweest, wat erg leuk was en we hebben weer veel over Colombia geleerd heeft!

Leuke feitjes over Colombia:
• Colombia staat wereldwijd bekend om de kwaliteit van bepaalde specialismen op het gebied van gezondheidszorg: de plastische chirurgie, optische ingrepen (oog laseren e.d.) en tandheelkunde. Veel Amerikanen schijnen over te vliegen naar Colombia om het een en ander te laten corrigeren, wat goedkoper is (incl. ticket) en vaak van betere kwaliteit.
• De mensen aan de Caribische kust (costanos) van Colombia zijn anders dan de mensen in de rest van het land. Ze praten sneller, worden gezien als ‘more street smart’ en zijn politiek gezien wat achtergesteld. In deze regio wordt minder geïnvesteerd.
• De nationale drank is Aqua Ardiente (Brandend water), was een suikerriet destillaat is, een kruising tussen Tequilla en Ouzo qua smaak, en een sociaal schouwspel stimuleert. Op feesten of in de grotere bar kopen mensen een fles en gaan dan rond met kleine glaasjes, proostend en vrienden makend onderweg.
• Dans is belangrijk in dit land, iedereen kan dansen (en dan bedoelen we niet wat wij in de kroeg doen..). De traditionele Colombiaanse dansen komen uit de tijd van de spaanse overheersing in Colombia en zijn dansen van de slaven. Deze dansen bestaan uit hele kleine pasjes en geen kruispassen bevatten, omdat de enkels van de slaven van de Spanjaarden vastzaten aan kettingen en dus niet anders konden… Ook de teksten gaan over slaven die vechten voor hun onafhankelijkheid.

We hebben in Colombia geen bereik met onze Nederlandse SIM kaart, dus ons tijdelijke Colombiaanse nummer is: 0057 3126958596 (het is geen garantie dat je ons op dit nummer te pakken krijgt, want ook op dit nummer ondervinden we wat problemen).